Ks. Wojciech Kaszewicz

 

Ks. Wojciech Kaszewicz urodził się w 1699 r. w Tarnowie. Zmarł prawdopodobnie w marcu 1753 r. Syn Walentego Kaszewicza i Reginy Ostrzeszewicz.

Jego ojciec należał do nielicznej grupy bogatego rzemieślniczo-kupieckiego patrycjatu tarnowskiego, który posiadał w swych rękach majątki i godności miejskie. W latach 1696-1717 wybierany był wielokrotnie do władz samorządowych miejskich, pełniąc funkcje rajcy, burmistrza, ławnika i wójta sądowego.

Nie wiadomo nic na temat okresu dzieciństwa i młodości Wojciecha Kaszewicza, które przypadły na okres poważnego upadku miasta, spowodowanego pożarami, zarazą, kontrybucjami i przemarszami wojsk. Pierwsze nauki pobierał prawdopodobnie w rodzinnym Tarnowie, w szkole kolegiackiej, której nauczycielami byli wychowankowie Akademii Krakowskiej. Wstąpił do seminarium duchownego w Krakowie, prowadzonego przez Zgromadzenie Księży Misjonarzy na Stradomiu, gdzie przyjął święcenia. W 1720 r. otrzymał instytucję kanoniczną na scholasterię w kolegiacie tarnowskiej.

W 1721 r. uzyskał probostwo w Szynwałdzie.

Po śmierci dotychczasowego proboszcza Aleksandra Klarowskiego ubiegali się o tę prebendę Kasper Sebastian Ząbkowski, wikariusz w Chorzelowie oraz wikariusze kolegiaty tarnowskiej, gdyż akt erekcji kościoła w Szynwałdzie stwierdzał, że probostwo to winien otrzymywać dobrze zasłużony wikariusz kolegiaty tarnowskiej. Po procesie w sądzie biskupim, w którym nie doszło do porozumienia, obowiązki proboszcza w Szynwałdzie powierzono Wojciechowi Kaszewiczowi, który pozostał na tym stanowisku do 1743 r.

W 1728 r. otrzymał instytucję kanoniczną na probostwo w Bobowej. Funkcje dziekana bobowskiego sprawował przez 19 lat. W tym też okresie uzyskał w 1739 r. probostwo w Jodłowej oraz został prepozytem kościoła parafialnego i kapelanem szpitala w Bieczu. Jako scholastyk tarnowski brał czynny udział w pracach kapituły kolegiackiej. W latach 1727-1729, wspólnie z bratem Stanisławem, kanonikiem, prowadził restaurację kolegiaty tarnowskiej. Kapituła powierzyła mu ponadto zadanie rewindykacji zaległych czynszów, dziesięcin i kontrolę rachunków, przedkładanych przez prokuratorów kapituły. W latach 1733-1735 pełnił urząd prokuratora kapituły.

Zmarł prawdopodobnie w marcu 1753 r., mając 54 lata.

Pozostawił po sobie testament w którym swój znaczny majątek zapisał różnym kościołom i instytucjom kościelnym, osobom duchownym i świeckim. Najhojniej została obdarowana kolegiata, w której przez 33 lata był scholastykiem. Sporą kwotę przeznaczył na swój pogrzeb, między innymi 1000 zł na aniwersarze (nabożeństwa w rocznicę śmierci), które miały być odprawione w Szynwałdzie. Kwotę 20 000 zł i folwark przeznaczył na przekształcenie szkoły tarnowskiej w kolonię Akademii Krakowskiej, otwartej w 1756 r. Egzekutorami testamentu zostali wyznaczeni przedstawiciele kapituły tarnowskiej m.in. Józef Niedźwiedzki, kanonik tarnowski, proboszcz w Szynwałdzie i Piotrkowicach, który otrzymał z tego tytułu 1000 zł.

Jego epitafium znajduje się w południowej nawie katedry tarnowskiej.

 

 

Źródła

  1. Moskal Krzysztof, Kaszewicz Wojciech [w:] Encyklopedia Tarnowa, Tarnów 2010.
  2. Ruta Zygmunt, Szkoły tarnowskie w XV-XVIII w., Wrocław-Warszawa-Kraków 1968.